نقد بازی | افسانه بيستون؛ The Tale of Bistun
بازي The Tale of Bistun « افسانه بیستون »، يك بازي مورد انتظار ايرانيان با زاویه دوربین ثابت است كه به‌تازگی منتشر شده.
استودیو «بلک کیوب گیمز» توانسته انتظارات را تا حدودي ازاین بازی برآورده كند. همچنین این بازی برای کنسول‌های ایکس‌باکس و کامپیوتر منتشر شده است.
ژانر: اكشن/ ماجراجويي
داستان بازي افسانه بیستون :
داستان برگرفته از روایت معروف نظامی و فردوسی با نام «شیرین و فرهاد» است که البته تیم سازنده بازی، تغییراتی را در این داستان معروف، اعمال کرده‌اند.
در واقع داستان بازي حول محور سنگ‌تراشی به نام «فرهاد» می‌چرخد. او در دامنه كوه بيستون از خواب بيدار شده و متوجه می‌شود كه گذشته خود را فراموش كرده است.
فرهاد بايد درختان انار را از فسادي كه آنها را دربرگرفته، رها سازد تا در مقابل آن، انار جادويي دريافت كند و بدین‌وسیله، به‌تدریج گذشته خود را به ياد آورد.
او در ادامه به یاد می‌آورد که عاشق و دلبسته یک بانو به نام «شیرین» بوده است.
بازی، منشأ فسادی که درختان انار و کره زمین را فراگرفته، ستیز میان دو خدای خیر و شر بیان می‌کند. وقتی فساد، تمام زمین را فرامی‌گیرد، «آناهیتا» یکی از ایزدبانوان، یک نشان ایزدی دایره‌ای‌شکل را آفرید تا راهی باشد برای جلوگیری از گسترش فساد و پژمردگی. اما آناهیتا این ابزار را، به دست پادشاهی ناشایست می‌سپارد و در نهایت موجب می‌شود آناهیتا شکست بخورد و در بین مردم فراموش شود.اما یک آدمیزاد به نام فرهاد، آناهیتا را پیدا می‌کند و با کشتن دیو بیستون، او را از بند فراموشی رها می‌سازد.
آسیب‌های بازی افسانه بیستون :
همان‌طور که اشاره شد، داستان بازی با یک اشتباه از سوی خدای باستانی آناهیتا آغاز می‌شود. در واقع از همان ابتدا، بازی خدا را به شکل مصور و در غالب یک بانو به نام آناهیتا نشان می‌دهد و نشان ایزدی او هم که نجات‌دهنده بشریت از فساد است، یک دایره اي است که دورتادور آن را آتش فراگرفته!
همان‌طور که مقام معظم رهبری فرمودند:«شما خیال نکنید که در حکمت فردوسی، یک ذره حکمت زردشتی وجود دارد. فردوسی آن وقتی که از اسفندیار تعریف می‌کند، روی دین‌داری او تکیه می‌کند. می‌دانید که اسفندیار یک فرد متعصبِ مذهبیِ مبلّغ دین بوده که سعی کرده پاک‌دینی را در همه جای ایران گسترش بدهد. تیپ اسفندیار، تیپ حزب‌اللهی‌های امروز خودمان است؛ آدم خیلی شجاع و نترس و دینی بوده است؛ حاضر بوده است برای حفظ اصولی که به آن معتقد بوده و رعایت می‌کرده، خطر بکند و از هفت‌خان بگذرد و حتّی با رستم دست‌وپنجه نرم کند. وقتی شما شاهنامه را مطالعه می‌کنید، می‌بینید که فردوسی روی این جنبهٔ دین‌داری و طهارت اخلاقی اسفندیار تکیه می‌کند. فردوسی را با این چشم نگاه کنید. فردوسی، خدای سخن است؛ او زبان مستحکم و استواری دارد و واقعاً پدر زبان فارسی امروز است؛ او دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامی بود؛ شاهنامه را با این دید نگاه کنید.(1)
و یا در جای دیگر فرموده‌اند: حکمت شاهنامهٔ حکیم ابوالقاسم فردوسی، حکمت اوستایی نیست؛ حکمت قرآنی است.(2)
اما متأسفانه در این بازی طوری جلوه داده شده که گویا راویان افسانه شیرین و فرهاد، نظامی و فردوسی، زردشتی بوده و آتش می‌پرستیدند! از به تصوير كشيدن خدا و قائل شدن به چندخدایی گرفته تا نشان‌دادن نماد ايزدي كه آتش آن را فراگرفته و وجود اِلمان‌های آتش در چندين جاي مختلف از بازي در كنار آناهيتا.
همچنين در بازي افسانه بیستون به مطالبي از جمله اينكه حتي خدا هم ممكن است لغزش و اشتباه بكند برمی‌خوریم!
از این گذشته، با توجه به این که این بازی، یک بازی بین‌المللی به شمار می‌رود و در فروشگاه های خارجی منتشر شده؛ شاید این تصور پیش آید که ایرانی ها قائل به چند خدایی و مصور بودن خدا هستند و یا حتی گمان كنند دین رسمی ایران زردشت است!
نكات قوت:
– بازي افسانه بیستون مملو از ارجاعات ظریف به فرهنگ ایرانی است، همچون استفاده از پرنده «هدهد» به‌جای فلش نشان‌دهنده مسير و یا نشان‌دادن میوه انار در بازی که يك ميوه اصيل ايراني و نماد فراواني است. همين امر موجب شده بسياري از مردم در سرتاسر جهان، با چنين نمادها و فرهنگ‌های ايراني كه در بازي به كار گرفته شده است، آشنا شوند.
– صداگذاري و موسيقي جذاب و باکیفیت
– گرافيك بصري زيبا و چشم‌نواز
نكات ضعف:
– سيستم مبارزات تكراري و خسته‌کننده
– عدم تنوع سلاح‌ها و منحصر شدن گيم پلي بازي به دو نوع سلاح
– عدم وجود قابليت تغيير سلاح در حين مبارزات بازي
– دشمنانِ بازي چالش خاصي ندارند، به‌گونه‌ای كه حتي اگر سلاح خود را ارتقا ندهيد، می‌توانید دشمنان خود را به سادگي نابود كنيد
– عدم وجود بخش شخصی‌سازی و تغيير ظاهر شخصيت اصلي بازي
پی‌نوشت:
1.سخنان مقام معظم رهبری در دیدار اعضای گروه ادب و هنر صدای جمهوری اسلامی ایران: ۱۳۷۰/۱۲/۰۵
2.سخنان مقام معظم رهبری در بازدید از نمایشگاه مینیاتور و نگارگرى، در حسینیه‌ى امام خمینى: ۱۳۷۲/۰۶/۱۰
